جنگ با سرطان پای تخت سیاه
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۷۳۲۴
عشق به تدریس و ارتباط با دانش‌آموزان گوهری است که در وجود بسیاری از معلمان متبلور است و جلوه‌های ویژه‌ای را به ارمغان می‌آورد که زهرا کافی موسوی، معلم فداکار اصفهانی مصداق بارز این ایثار و از خودگذشتگی است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، زهرا کافی‌موسوی معلم پایه ششم ابتدایی دبستان دخترانه شهید نجفیان شهرستان نجف‌آباد و یکی از این معلم‌ها است که با وجود مبتلا به بیماری سرطان، در تمام مدت با شور و شوقی وصف‌ناشدنی در کلاس درس حضور پیدا کرده و به دانش‌آموزان خود درس عشق و محبت داده است، این معلم فداکار اصفهانی ماجرای خود را چنین روایت می‌کند: «هفت ماه پس از ازدواج، همسرم را در اثر تصادف از دست دادم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی قدری تاریخ را ورق می‌زند و به مهرماه ۱۴۰۰ می‌رود و می‌افزاید: در مهرماه سال ۱۴۰۰ دو نفر از عزیزانم را در فاصله یک روز در اثر کرونا از دست دادم و این ماجرا حال روحی بدی را برای من پدید آورد و مدام گریه می‌کردم.
این معلم فداکار اصفهانی داستان را چنین ادامه می‌دهد: بعد از فوت برادرم پدرم مریض شد و حتی جمله‌ای صحبت نکرد. حالا من سنگ صبور همه خانواده و بچه‌های برادرم شده بودم. در نهایت این غصه‌ها، آرام‌آرام روی‌هم جمع و بیماری‌ها یکی‌یکی و هربار به بهانه‌ای شروع شد و در یک روز تابستانی، متوجه تغییری غیرعادی در ظاهرم شدم و سراسیمه به پزشک مراجعه کردم و در نهایت یک هفته بعد و پس از انجام آزمایش‌های متعدد متوجه شدم که درگیر بیماری سرطان هستم، در حالی که هیچ‌کس در خانواده سابقه ابتلاء به آن را نداشت.
وی می‌گوید: تا آن روز که تغییرات غیرعادی اتفاق افتاده را دیدم، هیچ درد یا نشانه‌ای از بیماری نبود. به‌سختی از یکی از پزشکان متخصص معروف اصفهان نوبت گرفتیم. با وجود اینکه متوجه بیماری‌ام شده بودم، تلاش می‌کردم از پا نیفتم، آن‌قدر که وقتی دکتر مرا دید، باورش نشد مریض باشم، دکتر معالجم معتقد بود غم و غصه‌هایی که در زندگی داشته‌ام روی‌هم انبار شده و از شدت فشار روحی این اتفاق برام افتاده است. به‌هرحال، معاینات و آزمایش‌های لازم انجام شد و در اوج همه‌گیری کرونا جراحی برداشتن توده انجام گرفت و پزشکان از موفقیت‌آمیز بودن جراحی خبر دادند و بیان کردند که به بخش‌های دیگر بدن هیچ آسیبی نرسیده است، اما برای تکمیل روند درمان، باید شیمی‌درمانی و پرتودرمانی انجام شود. در ادامه از تمایلم برای حضور در کلاس درس صحبت کردم و مجوز آن را از پزشکم گرفتم و او من را تشویق به انجام این کار کرد، زیرا معتقد است این اتفاق، تأثیر خوبی در روحیه‌ام دارد.
کافی‌موسوی آن روزها را چنین روایت می‌کند: در روزهای پس از شیمی‌درمانی، با درد و ناراحتی زیاد روی تخت می‌خوابیدم و تدریس را که به صورت مجازی بود، ادامه می‌دادم و تلاش می‌کردم صدایم لرزش نداشته باشد تا دانش‌آموزان متوجه حال نامساعدم نشوند. بچه‌ها را دوست داشتم، با آن‌ها به من خوش می‌گذشت و می‌خواستم این کار ادامه یابد.
وی در مورد دلیل انتخاب روز چهارشنبه برای شیمی‌درمانی چنین می‌گوید: وقتی شیمی‌درمانی در روزهای چهارشنبه انجام می‌شد می‌توانستم تا روز شنبه استراحت کنم و برای کلاس آماده باشم. شیمی‌درمانی هر پانزده روز یک‌بار در روزهای چهارشنبه انجام می‌شود و سه روز طول می‌کشد تا بدنم به حال طبیعی خود بازگردد. در اثر این درمان اشتهای خود را از دست داده، تا مدتی بعد از درمان نمی‌توانستم هیچ نوری را تحمل کنم، لاغر شده بودم و درد شدید عضلانی داشتم، اما نمی‌خواستم کلاس را تعطیل کنم.
این معلم فداکار اصفهانی ادامه می‌دهد: چند وقتی از حضوری شدن مدارس می‌گذشت و من خوشحال بودم که پس از مدت‌ها دانش‌آموزانم را از نزدیک می‌دیدم. با هر سختی و مشقتی که بود سال تحصیلی را به پایان رسانم و با انرژی و شوق برای تدریس دانش‌آموزان و همکارانم نیز به وجد می‌آمدند.
وی در مورد دلیل رها نکردن تدریس در شرایط بیماری و انرژی و انگیزه زیادش در کار می‌گوید: حدود ۲۹ سال در آموزش و پرورش کار کرده‌ام. دوست نداشتم این مسیر را با بیماری به پایان برسانم. بعد هم عشق به بچه‌ها و کار کردن به من روحیه می‌دهد. آدم وقتی در اوج جوانی همه‌چیزش را از دست می‌دهد سعی می‌کند این مسئله را در جای دیگری جبران کند و من این را با تدریس جبران کردم.
کد خبر 658325منبع: ایمنا
کلیدواژه: معلمان دانش آموزان بزرگداشت هفته معلم بزرگداشت مقام معلم معلم من مهارت نجف آباد بیماران سرطانی شیمی درمانی تدريس شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق دانش آموزان شیمی درمانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۷۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سن مناسب برای انجام تست دیابت
اعظم کوه‌کن، با بیان اینکه جامعه نسبت به بیماری دیابت آگاهی کافی و لازم ندارد، گفت: بسیاری از افراد جامعه نمی‌دانند که بهترین سن و زمان مناسب برای انجام تست دیابت چه موقع است. با توجه به شیوع روزافزون دیابت و براساس دستورالعمل های جهانی، تست غربالگری قند خون از ۴۵ سالگی به ۳۵ سالگی کاهش یافته، به همین دلیل، افراد بالای ۳۵ سال باید نسبت به انجام تست قند خون اقدام کنند.
وی با اشاره به برگزاری پویش «سلامت غربالگری دیابت و فشار خون بالا» طی سال گذشته از سوی وزارت بهداشت، افزود: با توجه به اینکه میزان شیوع دیابت در کشور زیاد است، مسئولان باید به این مهم توجه کنند. نتایج حاصل از اجرای این پویش می‌تواند برای برنامه‌ریزی‌های آینده به کار گرفته شود. گام نخست برای کنترل و پیشگیری از چاقی، دیابت و فشار خون در جامعه، برنامه‌ریزی صحیح کشوری در حوزه سلامت و تغییر سبک زندگی آحاد جامعه است.
کوه‌کن ادامه داد: همچنین اطلاع‌رسانی وآگاهی‌بخشی به مخاطبان از اهمیت و اعتبار فراوانی برخوردار است. در این خصوص افراد مستعد دیابت که شامل افراد با تغذیه نادرست، زندگی کم تحرک، خویشاوندان درجه اول مبتلا به دیابت باید نسبت به انجام تست قند خون تشویق شوند و در این زمینه باید اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی از طریق «رسانه‌های عمومی» و «آموزش و پرورش» در مجامع عمومی صورت گیرد و این باور که چاقی یک بیماری است و سلامتی را تهدید می‌کند، در ذهن جامعه نهادینه شود. در این راستا لازم است برنامه‌ریزی‌های مناسب برای پیشگیری و کنترل فراهم شود؛ به نحوی که مراکز آموزشی معتبر درباره دیابت و برای بیماران دیابتی و خانواده‌ها در تمام شهرها وجود داشته باشد.
وی درباره ضرورت برنامه‌ریزی برای بیماران دیابتی گفت: به طور کلی می‌توان گفت اقدامات لازم برای پیشگیری و کنترل بیماری دیابت را در ۳ بخش می‌توان متمرکز کرد؛ گام نخست، آموزش همگانی و مردمی و روز آمد کردن دانش پزشکان و گام دوم، دسترسی به تجهیزات، داروها و فناوری روز حوزه دیابت و سومین گام، اقدامات موثر است؛ منظور این است که مراکز درمانی به صورت جامع‌نگر به درمان چاقی و دیابت توجه کنند؛ یعنی فقط دارو تجویز نکنند بلکه باید با مشاوره رو در رو با افراد دیابتی و خانواده‌ها بار تحمیل بر جامعه و کشور را کاهش داد. مشاوره‌های لازم با بیماران از جمله سیاست‌های تاثیرگذار مثبت است که پذیرش بیماری برای بیماران و اطرافیان را فراهم می‌کند. اجرای این برنامه‌ها به پشتیبانی وزارت بهداشت و دولت نیاز دارد.
این متخصص با بیان اینکه بررسی وضعیت مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی بیانگر این است که آموزش یک حلقه مفقوده در ارتباط با دیابت به حساب می‌آید، افزود: به طور مثال، برخی از افرادی که به دیابت مبتلا هستند اطلاعی درباره میزان قند ناشتا یا قند ۲ ساعته ندارند؛ مشاهده می‌شود در پاره‌ای موارد حتی افراد تحصیل‌کرده نسبت به میزان قند خون خود بی‌اطلاع هستند. برنامه‌های مربوط به دیابت باید به صورت فصلی یا ماهانه انجام شود؛ به نحوی که عموم مردم نسبت به بیماری دیابت آگاهی داشته باشند. هنگامی که مردم نسبت به دیابت آگاهی داشته باشند، دانش عمومی افزایش می‌یابد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت